Pod senedom se podrazumijeva lanac prenosilaca hadisa koji vodi do teksta hadisa, nazvan je senedom jer se hadis oslanja na taj lanac. A pod metnom se podrazumijeva dio hadisa koji počinje nakon završetka lanca prenosilaca.
Na primjer, hadis koji je spomenut u ovoj knjizi pod brojem 57:
Bilježi Buharija u svom Sahihu: ˝Rekao nam je Sulejman ibn Harb da je rekao Šu'be od Katade od Enesa ibn Malika da je Poslanik, sallahu alejhi ve sellem, rekao:
( ثلاث من كن فيه وجد بهن حلاوة الإيمان …)
‘Kod koga se nađu tri osobine osjetiće slast imana…'˝, sened u ovom hadisu su riječi Buharije: Rekao nam je Sulejman (…) da je Poslanik, sallahu alejhi ve sellem, rekao, a metn: Kod koga se nađu tri osobine osjetiće slast imana…
Islamski učenjaci su napisali mnoga i ogromna djela o zaštiti sunneta i vodili su računa o senedima i metnovima hadisa. Kaže Ibn Mubarek, rahimehullah: “Sened je od vjere, da nije seneda rekao bi ko hoće šta hoće”1.
Odatle je nastala poznata hadiska naučna disciplina mustalahul hadis za izučavanje seneda (lanca prenosilaca) i metna (teksta hadisa), kako bi učenjak razlikovao hadis koji se prihvata i radi po njemu od onog koji se odbija i ne radi po njemu.
Iz knjige: Odabrani hadisi Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem(10.str.)
Izvor: IslamHouse
1. Predgovor Sahihu Muslim, poglavlje: Dokaz da je sened od vjere.
