Prva dova
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ
La ilahe illallah el-‘azimul-halim, la ilahe illallah Rabbul ‘aršil ‘azim’ Ia ilahe illallah Rabbus-semavati ve Rabbul erdi ve Rabbul ‘aršil kerim.
Nema boga osim Allaha, Veličanstvenog, Blagog; nema boga osim Allaha, Gospodara prijestolja velikog; nema boga osim Allaha, Gospodara nebesa i Zemlje i Gospodara Prijestolja plemenitog.
(El-Buhari 2154 i Muslim 4/2092)
Druga dova
اَللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو فَلاَ تَكِلْنِيْ إِلَى نَفْسِيْ طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ لِيْ شَأْنِيْ كُلَّهُ، لاَ إِلَـهَ إِلاَّ أَنْتَ
Allahumme rahmeteke erdžu fe la tekilni ila nefsi tarfete ‘ajnin ve aslih Ii še'ni kullehu, la ilahe ila Ente.
Allahu moj, Tvoju milost molim, ne prepusti me meni samom koliko je treptaj oka i poboljšaj moje cjelokupno stanje, nema boga osim Tebe.
(Prenose: Ebu Davud 4/324, Ahmed 5/42. Albani ga je ocjenio dobrim (hasen), Sahih Ebi Davud 3/959)
Treća dova
لاَ إِلَـهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّيْ كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِيْنَ
La ilahe illa Ente, subhaneke inni kuntu mine-z-zalimin.
Nema boga osim Tebe. Neka si slavljen Ti, doista sam ja sebi učinio nasilje (bio među grješnicima).
(Prenose Tirmizi 5/529, i Hakim, koji ga je ocjenio ispravnim, a Zehebi ga je pohvalio 1/505)
Četvrta dova
اللهُ اللهُ رَبِّي لاَ أُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا
Allahu, Allahu Rabbi, la ušriku bihi šej’en.
Allah, Allah je Gospodar moj, Kome ja ne činim nikakav širk.
(Bilježi ga Ebu Davud 2/87,vidi Sahih lbn Madže 2/335 i vidi Sahih Et-Titmizi 4/196)
Iz knjige Put ka Allahovoj milosti
Autor: Seid el-Kahtani
