Treća osnova: Ako se naruši tevhid propadaju sva djela, ma koliko ih bilo
Znaj da čovjeku neće koristiti ni namaz, ni post, ni zekat, ni hadž, ni održavanje rodbinskih veza, niti bilo koje drugo djelo ako pokvari svoj tevhid i poruši ga širkom ili nekim drugim djelom koje ruši tevhid. Isto kao što čovjeku koji klanja ne koristi njegov namaz, niti njegova skrušenost, niti dug ruku’ i sedžda, niti učenje Kur'ana, ako mu se abdest pokvari u toku namaza, pa makar to bilo i kapljicom urina veličine glave igle.
Dokaza za to je puno, a od njih su:
Riječi Uzvišenog o djelima nevjernika:
وقدمنا إلى ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثورا
“I Mi ćemo pristupiti onome što su radili, pa ćemo ga učiniti kao prah raspršeni.” (Sura El-Furkan, 23)
I Njegove riječi:
ومن يكفر بالإيمان فقد حبط عمله
“A onaj ko zanevjeruje – propadaju mu njegova djela.” (Sura El-Ma'ida, 5)
Ako bi neko rekao: „Ali ovo se odnosi na one koji su u osnovi nevjernici (tj. nisu nikad vjerovali)“, kažemo:
Uzvišeni je spomenuo nešto što je još jasnije od pomenutog. Spomenuo je svoje poslanike, alejhim es salatu ves selam, koji su najbolja stvorenja, najplemenitijih i najvećih djela, te je rekao da bi i njihova djela propala ako bi počinili širk. Uzvišeni je spomenuo Nuha, Ibrahima, Musa’a, Isa’a, Ismaila, Ishaka, Jakuba, Zekeriju, Jahja, Iljasa, Davuda, Sulejmana, Ejjuba, Jusufa, Haruna, El Jesea, Junusa i Luta, te je na kraju rekao:
ولو اشركوا لحبط عنهم ما كانوا يعلمون
“A da su Allahu širk učinili, sigurno bi im propalo ono što su radili.” (Sura El-En’am, 90)
Šta više, govoreći o predvodniku sinova Ademovih, Muhammedu, sallallahu alejhi ve sellem, Uzvišeni kaže:
ولقد أوحي إليك وإلى الذين من قبلك لئن أشركت ليحبطن عملك
“A tebi i onima prije tebe objavljeno je: Ako bi širk počinio, sigurno bi tvoja djela propala.” (Kur'an, sura Ez-Zumer, 65)
Pa ako poslanicima propasti njihova djela ako počine širk – a oni su sačuvani od širka – onda je to još preče da nekom drugom mimo njih propadnu njegova djela onda kada počini širk.
U Sahihu Muslima se prenosi od Aiše, radijallahu anha, da je rekla:
“Rekla sam: O Allahov Poslaniče, Ibn Džud'an je u džahilijjetu održavao rodbinske veze i hranio siromašne. Hoće li mu to koristiti?”
On je rekao:
“Neće mu koristiti, jer on nikada nije rekao: ‘Gospodaru moj, oprosti mi moje grijehe na Sudnjem danu.”1
Kada si ovo shvatio onda znaj da čovjek koji klanja, posti, daje zekat, obavlja hadž i umru, bori se na Allahovom putu, održava rodbinske veze i čini druga dobra djela – ali pored toga upućuje neke oblike ibadeta evlijama, poslanicima, grobovima, drveću ili kamenju – bilo da upućuje dovu njima, kolje kurban i zavjetuje se njima, ili radi nešto drugo od širka – takav je mušrik. Njegova djela mu neće koristiti, baš kao što nisu koristila ni onima koji su prije njega činili širk.
A ako umre u tom stanju, onda je on od onih o kojima je Uzvišeni rekao:
وقدمنا إلى ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثورا
“I Mi ćemo pristupiti onome što su radili, pa ćemo ga učiniti kao prah raspršeni.” (Sura El-Furkan, 23)
Uzvišeni neće oprostiti širk onome ko preseli ne pokajavši se od njega:
إن الله لا يغفر أن يشرك به ويغفر ما دون ذلك لمن يشاء
“Allah zaista neće oprostiti da Mu se širk čini, a oprostiće ono što je mimo toga onome kome On hoće.“ (Sura En-Nisa, 48)
I kaže isto tako:
إنه من يشرك بالله فقد حرم الله عليه الجنة ومأواه النار
“Zaista, onome ko Allahu širk čini – Allah je zabranio Džennet i njegovo boravište biće Vatra.” (Sura El-Maida, 72)
Kada shvatiš ovu osnovu, onda ti postaje jasan džehl (neznanje) onih koji brane obožavaoce kaburova, govoreći: ‘Ali oni klanjaju, poste, izgovaraju šehadet i obavljaju ostale islamske dužnosti!’
Mi im kažemo: Šta biste rekli za čovjeka koji izgovara šehadet i obavlja ruknove islama i ostale dužnosti, ali istovremeno psuje Allaha i Poslanika, i gazi Mushaf?
Ako kažu: ‘On je i dalje vjernik’ – time su izašli iz konsenzusa svih muslimana, jer čak i džehmije, zejdije, i mutezilije kažu da je to djelo kufr.
A ako kažu: ‘To je kufr’, reći ćemo im: ‘Pa zašto onda ne uzimate u obzir to što izgovara šehadet i obavlja ostale ruknove? Zašto to ovdje ne koristite kao dokaz vjere?’
Ako na to kažu: ‘Zato što je došao sa djelom koje ruši islam’,
onda im kažemo: ‘Isto je i sa onim ko upućuje ibadet nekom drugom mimo Allaha, njegovo obožavanja drugih mimo Allaha ruši njegov islam, bez obzira što obavlja ostale ruknove islama.
Iz knjige “Šerijatske osnove u pogledu tevhida i širka, sunneta i bidata, historije i ashaba, daweta i menhedža, i kafira i džihada” od šejha Nasira el Fehda
Ostale dijelove iz iste knjige čitaj ovdje.
Bilješka:
1 Ovim riječima Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, želi ukazati da pomenuta osoba (Ibn Džudan) nije iskreno posvetio ibadet samo Allahu, subhanehu ve te’ala. Jer, kada bi nevjernik izgovorio ovu rečenicu: ‘Gospodaru moj, oprosti mi moj grijeh na Sudnjem danu’ – samo to ga ne bi izvelo iz okrilja širka, po jednoglasnom stavu svih: ehli-sunneta, zejdija, rafidija, haridžija, mutezila i drugih. To zbog toga što neminovno mora izgovoriti šehadet. Na osnovu pomenutog biva jasno da je svrha spominjanja ove rečenice bila ukazivanje na temelj ibadeta (obožavanja).
