U šerijatskoj terminologiji iman ima dvije okolnosti:
– Prva je da se pod značenje riječi iman stavi više pojedinaca bez povezanosti sa spomenom islama. Tada se podrazumijeva čitava vjera, kao što Allah, Azze ve Dželle, kaže, u prijevodu značenja ajeta:
„Allah je zaštitnik onih koji vjeruju, izvodi ih iz tmina na svjetlo, a onima koji ne vjeruju zaštitnici su taguti, odvode ih sa svjetla u tmine! To su stanovnici Vatre i u njoj će vječno ostati.“ (El Bekare, 257)
Na ovo značenje su mislili ispravni prethodnici (selefu salih) govoreći: Iman je uvjerenje, govor i djelo. Sva djela ulaze pod pojam imana.
– Druga okolnost je da se spomenom imana poveže i islam. Tada se iman tumači unutrašnjim uvjerenjima, kao što su vjerovanje u Allaha, Njegove meleke, objavljene Knjige, Njegove poslanike, Sudnji dan, određenje dobra i zla. Kao što Allah, Azze ve Dželle, kaže, u prijevodu značenja ajeta:
„A one koji vjeruju i dobra djela čine Mi ćemo uvesti u džennetske bašče kroz koje rijeke teku. Tamo će zauvijek ostati i supruge očišćene u njima imati; i u debelu hladovinu ćemo ih uvesti.“ (En-Nisa, 57)
Islam se tumači djelima tjelesnih udova kao što su izgovaranje šehadeta, namaz, zekat, post i hadždž, te ostala djela. Kao što Allah, Azze ve Dželle, kaže, u prijevodu značenja ajeta: „Muslimanima i muslimankama, i vjernicima i vjernicama, i poslušnim muškarcima i poslušnim ženama, i iskrenim muškarcima i iskrenim ženama, i strpljivim muškarcima i strpljivim ženama…“ (El-Ahzab, 35)
Kada se iman i islam odvojeno spomenu onda imaju isto ili slično značenje, a kada se spomenu zajedno onda imaju različito značenje, kao što je primjer siromaha (fekir) i nevoljnika (miskina). Kada se spomene samo jedan od njih onda se podrazumijeva i drugi, a kada se oba zajedno spomenu svaki od njih ima svoje specifično značenje.
Izvor: Svjetlost imana i tame nifaka – Dr. Seid El Kahtani
