Neke daije1, kao i neki islamski džemati, sebebom pritisaka i iskušenja na koja nailazi omladina sahve2 i njeni nosioci, smatraju da se treba uspostaviti most sa vlastima koje su pogazile Allahov šerijat, pa sklapaju saveze sa državnim i sekularističkim3 partijama radi zajedničkog djelovanja, a u svrhu maslehe (koristi) ummeta i države i radi borbe protiv zajedničkog neprijatelja.
Na osnovu toga muslimanski daija biva rame uz rame sa sekularistima, nacionalistima ili rafidijama (šijama), u istom medžlisu4 koje se naziva, Državni dom, Parlament i tome slično. Tada, u tom medžlisu, počinje popuštanje i odstupanje od istine i njenih postulata. A od prvih stvari (popuštanja i odstupanja od istine) je podržavanje i zadovoljstvo ulaskom u te medžlise koji propisuju zakone mimo Allaha, te polaganje zakletve na njihovo poštivanje. Tada dolazi do promjene cilja daije iz rušenja ovih nevjerničkih medžlisa u činjenicu da postaju jedan od njegovih stubova, a dovoljno je zablude i poniženja u tome.
Ono što je najopasnije u tome jeste rušenje akide el vela'a i el bera'a (ljubavi i mržnje) i izvitopereno predstavljanje temeljnih stvari vjere.
Ovakvim posrtajima daija se glavešine taguta5 i te kako raduju, pogotovo kada vide da metod tlačenja, kažnjavanja i zatvora ne daje željene rezultate, već naprotiv još više povećava privrženost omladine da'vi (islamskom pozivu). Tada taguti nude daijama ono što je mnogo opasnije, a to je da daije stanu pod njihov plašt dajući im lažna obećanja. Tada džahilijet nudi islamistima i govori: Evo, radite za islam u okrilju državnih institucija i njenih organizacija. I tada njihove mreže love one popustljive koji svoje popuštanje opravdavaju nekim „šerijatskim“ šubhama, poput činjenice da se fetva mijenja promjenom vremena, ili da to rade zbog nužde i otklanjanja poteškoće, ili pak govore da upravo na taj način žele potisnuti džahilijet, te da je ono što oni rade očita mudrost i vođenje računa o aktuelnoj situaciji i okolnostima u kojima se nalaze.
Međutim, Uzvišeni kaže:
وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ
„Ti slijedi ono što ti se objavljuje i budi strpljiv dok Allah ne presudi, On je sudija najbolji!“ (Junus, 109)
I kaže Uzvišeni:
واصبر لحكم ربك ولا تطع منهم آثما أو كفورا
„Zato, izdrži do odluke Gospodara tvoga, i ne slušaj ni grešnika ni nevjernika njihova!“ (Insan, 24)
I kaže isto tasko:
فاصبر إن وعد الله حق ولا يستخفنك الذين لا يوقنون
„A ti budi strpljiv! Allahovo obećanje je, zaista, istina i neka te nikako ne usplahire oni koji nisu ubijeđeni.“ (Rum, 60)
Pa kada su daije demokrate sklopili saveze i koalicije sa neprijateljima Allahove vjere, počeli su nakon toga tražiti u šerijatu bilo kakvu šubhu kako bi opravdali svoj postupak. Pa su tako kao dokaz naveli savez Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, sa plemenom Huza'a a bili su mušrici, njegov savez sa jevrejima o zajedničkoj odbrani Medine, te postupak Jusufa kada je preuzeo riznice blagajne kralja Misra (Egipta), a to je bila nevjernička vlast.
Sve pomenute šubhe im ne mogu poslužiti kao dokaz, jer je stanje i situacija za koji se veže propis potpuno drugačija. U slučajevima koje su naveli kao dokaz Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem je bio vrhovni zapovjednik, a oni sa kojima je sklopio savez od jevreja i mušrika su bili pod njegovom upravom, tako da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, bio jača i gornja strana, a oni s kojima je sklopio savez su bili slabiji. Isti je bio slučaj i sa Jusufom, on je bio taj koji naređuje, zabranjuje i sprovodi. Dok je današnja situacija i stanje takvo da je tagut i nevjernički sistemi jača i gornja strana dok su islamisti slabašni, ne posjeduju nikakvu moć naredbe niti zabrane. Tako da je analogija pomenutih događaja (tj. poistovjećivanje saveza Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i preuzimanje vlasti od strane Jusufa) sa današnjim stanjem potpuno neispravna, i nema svoje ruknove (uvjete) na kojima ona (analogija) počiva.
Autor: šejh Abdul Aziz el Džulejjil
Izvor: Mefahimu ehli sunne
Bilješke:
1 Daija – pozivač u islam, islamski misionar.
2 Sahva (sahwa) – buđenje, cilja se na islamsko buđenje.
3 Sekularizam – načelo odvajanja vjere i države.
4 Medžlis – skup, zajednica; ovdje se cilja na državne institucije poput Parlamenta, Skupštine…
5 Tagut – sve ono što se obožava mimo Allaha, a ono zadovoljno time. Taguti su šejtani, sihirbazi, oni koji propisuju zakone mimo Allahovog, i td. Detaljnije vidi ovdje.
